ยุทธศาสตร์การพัฒนาความสุข สำหรับนักศึกษาสายครู หลักสูตร 5 ปี (The Strategies to Develop the Happiness of Student Teachers In the 5 Year Education Program)

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างยุทธศาสตร์การพัฒนาความสุข และเพื่อศึกษาประสิทธิผล ของยุทธศาสตร์การพัฒนาความสุข สำหรับนักศึกษาสายครู หลักสูตร 5 ปี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ ยุทธศาสตร์ในการพัฒนาความสุขที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสถิติที (t - test) และค่าความแปรปรวนร่วม (Analysis of Covariance : ANCOVA) ผลการวิจัยพบว่า ยุทธศาสตร์การพัฒนาความสุข สำหรับนักศึกษาสายครู หลักสูตร 5 ปี ประกอบด้วย นักศึกษาสายครูมีการควบคุมตนเองให้มีพฤติกรรมที่ดี มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น มีความรับผิดชอบต่อตนเองต่อสังคมต่องานที่ได้รับมอบหมาย มีทักษะในการแก้ไขปัญหา มีแนวทางในการแก้ปัญหาและสามารถแก้ไขปัญหาได้ถูกต้องเหมาะสม รวมถึงการปฏิบัติตนให้มีคุณค่าต่อสังคม ระดับความสุขก่อนใช้ยุทธศาสตร์และหลังใช้ยุทธศาสตร์ ของนักศึกษาที่เป็นกลุ่มทดลอง หลังการทดลองมีระดับความสุขสูงกว่าก่อนการทดลอง แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ระดับความสุขของนักศึกษาสายครู หลักสูตร 5 ปี หลังการทดลองระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุมปรากฏว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.001 เช่นเดียวกัน โดยกลุ่มทดลองที่ใช้ยุทธศาสตร์การพัฒนาความสุข มีระดับความสุขสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่มีกิจกรรมประจำวันตามปกติ ระดับความพึงพอใจของผู้ใช้ยุทธศาสตร์การพัฒนาความสุข สำหรับนักศึกษาสายครู หลักสูตร 5 ปี ภาพรวมอยู่ในระดับ มากที่สุด
The purposes of the study were aimed to 1) create the strategies to develop the students’ happiness in the 5 year Education Program,2) to study the strategy’s efficiency. Research instrument tools were the strategies to develop the happiness of the students created by the researcher consisting of activities to develop the students’ happiness, a scale to measure the students’ level of happiness, and a test to assess the students’ satisfaction regarding the happiness strategies. The collected data were analyzed and presented in the forms of percentage, means, Standard Deviation, t-test, and analysis of covariance: ANCOVA
Results of the study revealed that the strategies to increase the students’ happiness included self-control, responsibility for themselves and others, problem-solving skills, and a service mind. The level of happiness of the students after using the strategies was found to be significantly higher than before using the strategies at the .001 level of significance. The comparative result between the level of happiness of the control and experimental group was that the level of happiness of the control group was higher than that of the experimental group at a level of .001 The level of satisfaction of the students for the strategies was found to be very high: content or knowledge