กระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่นิยมในพระอัจฉริยภาพของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร Postmodernism’s Paradigm in His Majesty King Bhumibol Adulyadej's Creative Genius
Keywords:
กระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่นิยม, พระอัจฉริยภาพในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร, Postmodernism’s paradigm, King Bhumibol Adulyadej’s creative geniusAbstract
บทความนี้มุ่งเน้นวิเคราะห์พระอัจฉริยภาพทางด้านทัศนศิลป์ วาทศิลป์ และวรรณศิลป์ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ที่สอดคล้องกับกระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่นิยม ได้แก่ 1) ด้านทัศนศิลป์ ในภาพจิตรกรรม ฝีพระหัตถ์ที่ทรงวาดและทรงเขียนตั้งแต่ปีพ.ศ. 2502 - 2510 2) ด้านวาทศิลป์ ในพระราชดำรัสที่พระราชทานให้แก่พสกนิกรชาวไทยใน 2 โอกาส คือ พระราชดำรัสที่เกี่ยวกับ “ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง” และพระราชดำรัสที่เกี่ยวกับพระราชสถานะในฐานะองค์ประมุขของชาติ และ 3) ด้านวรรณศิลป์ ในพระราชนิพนธ์เรื่อง “พระมหาชนก” ที่ตีพิมพ์ครั้งแรกในปีพ.ศ. 2539 เนื่องในโอกาสที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพล อดุลยเดชฯ ทรงครองสิริราชสมบัติครบ 50 ปี พระอัจฉริยภาพด้านทัศนศิลป์แสดงให้เห็นว่า พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ ทรงปรับใช้เทคนิคที่เน้นความเป็นอเนกภาพในลักษณะการผสมผสาน ก่อให้เกิดลักษณะเฉพาะที่โดดเด่น พระอัจฉริยภาพในด้านวาทศิลป์นั้น พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ ทรงปฏิเสธองค์ความรู้ด้านการพัฒนาที่ต้องมีเพียงระบบทุนนิยมแต่เพียงด้านเดียว หากแต่ทรงมีพระราชดำริให้นำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาปรับใช้ไปพร้อม ๆ กัน และทรงปฏิเสธอำนาจของพระองค์ในฐานะ “องค์อธิปัตย์” แต่ทรงเชื่อในเสรีภาพและความเท่าเทียมกัน และพระอัจริยภาพทางด้านวรรณศิลป์ ก็แสดงให้เห็นอย่างเด่นชัดว่า พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ ทรงตีความ เลียนแบบ และแปลงสารจากชาดกในสมัยพุทธกาล กล่าวคือ ทรงอ่านชาดกในลักษณะตัวบทแบบเปิด และทำให้ชาดกนั้นกลายเป็นผลงานวรรณกรรมร่วมสมัยสำหรับผู้อ่านทั่วไป พระอัจฉริยภาพทั้งหมดนี้ล้วนแสดงให้เห็นถึงกระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่นิยมของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร อย่างเด่นชัด
This article aims to analyze His Majesty King Bhumibol Adulyadej's creative genius in visual arts, rhetoric oratory and literary arts corresponding to the Postmodernism’s paradigm. This study emphasizes three subjects : 1) aspect of visual art, especially in Royal paintings from 1959 – 1967; 2) aspect of rhetoric oratory appearing in the two Royal speeches, regarding “Philosophy of Sufficiency Economy” and his status as the head of state; and 3) aspect of literary arts in the Royal literary work “Mahajanaka”, first published in 1996 for the Golden jubilee of King Bhumibol Adulyadej. His creative genius in visual art shows that His Majesty integrated the multivalence and pastiche, which is the uniqueness of his collection. For the aspect of rhetoric oratories, His Majesty neglects the episteme of development about capitalism but encourage the application of “Philosophy of Sufficiency Economy”. His Majesty refuses to be the “Subject” that is superior to others but respects the ideal of equality and thereby liberty for all. Finally, with regard to the aspect of literary arts, King Bhumibol Adulyadej used interpretation, imitation and transposition from the Jãtaka Tales ; His Majesty reads this Jãtaka Tales as the “writer text”, enabling it become a piece of contemporary masterpiece suitable for general readers. All these geniuses apparently represent the Postmodernism’s paradigm of His Majesty King Bhumibol Adulyadej. Keyword: Postmodernism’s paradigm, King Bhumibol Adulyadej’s creative genius
References
Amarinbooks Team. (2017). King’s books. [Online]. Retrieved from
http://www.amarinbooks.com/หนังสือของพ่อ [2017, October 13] (In
Thai)
Anan Ganjanapan. (2012). Think like Michel Foucault. Critical Thinking (2nd
ed.). Chiang Mai: Chiang Mai Unviersity Press. (In Thai)
Barthes, R. (1970). S/Z. Paris: Seuil.
Barthes, R. (1977). From Work to Text. Image Music Text. (trans. by
Stephen Heath). London: Fontana Press.
Barthes, R. (1984). De l’œuvre au texte. Le Bruissement de la langue :
Essais Critiques (IV), 69-77. Paris: Seuil.
Bhumibol Adulyadej, His Majesty King. (2005). Royal Words on 4
December 2005. [Online]. Retrieved from http://kanchanapisek.or.th/speeches/2005/1204.th.html [2017, October 13] (In Thai)
Bhumibol Adulyadej, His Majesty King. (2016a). The Guidance of His
Majesty the King about Sufficiency Economy (13th ed.) Bangkok: Bangkok Printing House 2008. (In Thai)
Bhumibol Adulyadej, His Majesty King. (2016b). Mahajanaka (7th ed.).
Bangkok: Amarin Printing And Publishing. (In Thai and English)
Chairat Charoensin-o-larn. (2010). Jacques Rancières’s Political Conception.
Politic of Aesthetics/Poem of Knowledge. Bangkok: Sommuti. (In Thai)
Chairat Charoensin-o-larn. (2011a). Introducing Post Structuralism. Bangkok:
Sommuti. (In Thai)
Chairat Charoensin-o-larn. (2011b). Discourse. Development. Power.
Knowledge. Truth. Identity and Otherness. (5th ed.). Bangkok: Wiphasa. (In Thai)
Chairat Charoensin-o-larn. (2012). Semiology. Structuralism. Post-
structuralism with Political Sciences. (2nd ed.). Bangkok: Wiphasa. (In
Thai)
Chinwonsiriwathana, Thai Supreme Patriarch. (1989). Mahanipata Jataka,
vol1. Bangkok: Royal Thai Armed Forces Headquarters Printing. (In
Thai)
Chutima Suwanaperm. (2016). ‘Gift’ from His Majesty King Bhumibol –
Royal Paintings ‘The story of Mahajanaka’, Royal Materpiece of
Thailand. [Online]. Retrieved from https://www.posttoday.com/analysis/report/462542 [2017, October 24] (In Thai)
Departmetnt of Legal Counsel, Ministry of Interior. (n.d.). Law of Lèse
majesté in Thailand. Retrieved from
http://human.psru.ac.th/Text_botkham/lese%20majesty%20law%202.pdf [2017, October 13] (In Thai)
Guillemette L. et Cossette, J. (n.d.). Déconstruction et différance.
[Online]. Available. from
http://www.signosemio.com/derrida/deconstruction-et-
differance.asp [2017, October 13].
Irawadee Tailangka. (2006). Sciences and Arts for Telling the Story (2nd ed.).
Bangkok: Kasetsart University Press. (In Thai)
Kanchana Kaewthep and Somsuk Hinwiman. (2010). Political Economic
Theories with Communication Studies (2nd ed.). Bangkok: Phappim
Publishing. (In Thai)
Keerati Boonjua. (2002). Postmodern Philosophy : Conception for Neo-
Education. Bangkok: Duangkamol. (In Thai)
Maingueneau, D. (2002). Intertextualité. Dictionnaire d’analyse du
discours, 327-329. Paris: Seuil.
Malichat Ua-anan. (2002). Dictionary of Art. Bangkok: Chulalongkron
University Press. (In Thai)
Nopphon Prachakul. (2009). Revised Language. Diverted Thought, (vol. 2).
Bangkok: Wiphasa. (In Thai)
Pisanu Supanimit. (1982). Chart of Fine Arts’s Evolutions after 1932. Art
since 1932. Bangkok: Thai Studies Institute Thammasat University. (In Thai)
Pramuan Rutchanaseri. (2005). Royal prerogative (5th ed.). n.p. (In Thai)
Prayote Songklin. (2017). Postmodern Political Philosophy. Journal of
Politics and Governance. 7 (1), 308-325. [Online]. Retrieved from
http://copag.msu.ac.th/journal/filesjournal/7-
/29052017115008.pdf [2017, October 13] (In Thai)
Rancière, J. (1998). Disagreement : Politics and philosophy (trans. by
Julie Rose). Minneapolis: University of Minnesota Press.
Royal Paintings. (n.d.) [Online]. Retrieved from
http://www.kanchanapisek.or.th/kp8/art/f_paintings_th.html [2017,
October 9] (In Thai)
Royal Paintings. (n.d.) [Online]. Retrieved from
http://www.supremeartist.org/thai/painting/work_paint_01.html,
http://www.supremeartist.org/thai/painting/work_paint_02.html, and
http://www.supremeartist.org/thai/painting/work_paint_03.html [2017, October 9] (In Thai).
Ruenruethai Satjapanthu. (2011). King Bhumibol : Great Artist of Siam.
Bangkok: Pimkham. (In Thai)
Somsak Tangpuan. (2004). The Preservation of Royal Paintings of King
Bhumibol. (copy documents). Bangkok: Office of Archeology. (In
Thai)
Somsak Tangpuan, Tawatchai Poonnalimpakul and Matinee Jirawattana.
(2006). His Majesty the King’s Paintings. Bangkok: Office of
Archeology. (In Thai)
Sufficiency Economy. (n.d.). Retrieved from Retrieved from
http://www.chaipat.or.th/site_content/34-13/3579-2010-10-08-05-
-39.html [2017, October 13] (In Thai)
Suphachai Singyabuth. (2010). History of Western Arts (4th ed.). Bangkok:
Mitrasamphan Graphic. (In Thai)
Surapong Sotanasathien. (2013). Searching to Postmodernism. Bangkok:
Rabeapthong. (In Thai)
Tissawas Thumrongsanta. (2016). Polyphony, Intertextuality and
Interdiscursivity in the News on King Bhumibol Adulyadej’s Death in
Daily French Newspapers. Journal of Faculty of Arts, Silpakorn
University. 38 (2), 13-40. (In Thai)
Tissawas Thumrongsanta. (2017a). Interpretation, Imitation and
Transposition of The Little Prince: From a Philosophical Novel to
Film. Humanities Journal. 24 (1), 142-170. (In Thai)
Tissawas Thumrongsanta. (2017b). “The Little Prince”: a philosophical novel
or a tale for children. Journal of Humanities and Social Sciences
Suratthani Rajabhat University. 9 (2), 39-66. (In Thai)
The Chaipattana Foundation. (n.d.). Beginning Point of Sufficiency Economy
Philosophy. [Online]. Retrieved from
http://www.chaipat.or.th/site_content/34-13/3579-2010-10-08-05-
-39.html [2017, October 13] (In Thai)
Wiroon Tungcharoen. (2002). King Bhumibol’s Creative Genius of Arts. The
Journal of the Royal Institute of Thailand. 27 (special issue), 159-
(In Thai)
Wiroon Tungcharoen. (2006). Arts and Postmodernism. The Journal of the
Royal Institute of Thailand. 31 (3), 776-784. (In Thai)
