สิทธิทางภาษาในกระบวนการยุติธรรม; Language right in justice system
Keywords:
สิทธิทางภาษา, สิทธิมนุษยชน, กระบวนการยุติธรรม, Language right, Human right, Justice SystemAbstract
สิทธิทางภาษาเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่มีความผูกพันธ์อย่างแน่นแฟ้นต่อประวัติศาสตร์เชิงพื้นที่และการส่งผ่านวัฒนธรรม การส่งเสริมสิทธิทางภาษาจึงเป็นสิ่งจำเป็นโดยเฉพาะการส่งเสริมสิทธิดังกล่าวในกระบวนการยุติธรรม เพราะนอกจากจะเป็นการส่งเสริมสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานแล้ว ยังอาจมีส่วนช่วยในการเชื่อมรอยร้าวอันเกิดจากการเลือกปฏิบัติเพราะเหตุแห่งความแตกต่างในทางภาษาและชาติพันธุ์อีกด้วย
Language right should be recognized as a fundamental human right. It is strongly related to the history and culture of people. By the reason, this right must be promoted, especially in justice system not only to support this right as a fundamental human right, but also to help in connecting cracks caused by discrimination because of differences in language and ethnicity.
References
Xabier Arzoz. (2006). The Nature of Language Rights. Paper presented at the International Conference of the Academy of Language Law, Ireland.
Canada. (Attorney General) v. Viola (Supreme court of Canada 1990).
UNIVERSAL DECLARATION OF LINGUISTIC RIGHTS Follow-up Committee. (1998). UNIVERSAL DECLARATION OF LINGUISTIC RIGHT. Barcelona : Institut d'Edicions de la Diputacio de Barcelona.
Powell Jr. and StrØm Dalton Almond. (2006). European Politics Today (3 rd. ed.). United State : Longman.
The Canadian Encyclopedia. Canada Political History. Available from http ://www.thecanadianencyclopedia.ca/en/article/political-history/ Access Date, 20 May 2018
Vanessa Gruben. (2006). A Comparative Examination of Official Minority Languages in the Judicial System : Foundational Principle. Supreme Court Law Review, 32.
Stephen May. (2012). Language and minority rights : ethnicity, nationalism and the politics of language (2nd ed ed.). New York : Routledge.
Tove Skutnabb-Kangas and Robert Phillipson. (2017). Linguistic human rights, past and present. In Language Rights : Principles, Enactment, Application (2 ed.). New York : London.
Tove Skutnabb-Kangas. (2008). HUMAN RIGHTS AND LANGUAGE POLICY IN EDUCATION. In Encyclopedia of Language and Education (2 ed., Vol. 1). New York : Springer.
Congress and the Senate of Spain. (1978). Spanish Constitution : Congress and the Senate of Spain.
UNESCO. (1989). Final Report and Recommendation of International Meeting of Experts on Further Study of the Concept of the Rights of Peoples. French : UNESCO.
กรมอเมริกาและแปซิฟิกใต้ กระทรวงการต่างประเทศ. (2014). ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับประเทศแคนนาดา.
วรวิทย์ จิรายุกุล. (2552). ปัญหาและข้อขัดข้องในการอำนวยความยุติธรรมของศาลในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ กรณีศึกษา ปัญหา ภาษา และล่าม. กรุงเทพฯ : วิทยาลัยข้าราชการตุลาการศาลยุติธรรม สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม.
เรียวรุ้ง บุญเกิด (2557). กระบวนการยุตธิรรมเชิงสมานฉันท์ : กรณีศึกษาสำนักงานยุตธิรรมจงัหวัดมหาสารคาม.
ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ. (2551). ความเป็นมาของทฤษฎีแบ่งแยกดินแดนในภาคใต้ไทย. กรุงเทพฯ : มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
บวรศักดิ์ อุวรรณโน. (2554). กฎหมายมหาชนเล่ม 1 วิวัฒนาการทางปรัชญาและลักษณะของกฎหมายมหาชนในยุคต่าง ๆ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
