สมรรถนะในการปฏิบัติงานของแรงงานไทยภาคอุตสาหกรรมอาหารทะเลแปรรูปในจังหวัดสุราษฎร์ธานี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ปัจจัยด้านการจัดการทรัพยากรมนุษย์  2) สมรรถนะในการปฏิบัติงาน 3) เปรียบเทียบสมรรถนะในการปฏิบัติงานจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 4) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านการจัดการทรัพยากรมนุษย์กับสมรรถนะในการปฏิบัติงาน และ 5) ข้อเสนอแนะการพัฒนาสมรรถนะในการปฏิบัติงานของแรงงานไทยภาคอุตสาหกรรมอาหารทะเลแปรรูปในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้จัดการ หัวหน้า พนักงาน และแรงงานไทยที่ปฏิบัติงานในภาคอุตสาหกรรมอาหารทะเลแปรรูป      ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 360 คน โดยใช้แบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่น 0.934 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบ ได้แก่ สถิติที การวิเคราะห์ความเเปรปรวนแบบทางเดียว และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่าปัจจัย ด้านการทรัพยากรมนุษย์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก      เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมากทั้ง 6 ด้าน เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากสูงไปหาต่ำ ได้แก่ ด้านการประเมินผลการปฏิบัติงาน ด้านการพัฒนาพนักงาน ด้านการวางแผนอัตรากำลัง ด้านขวัญและกำลังใจ ด้านการสรรหาและการเลือกบุคลากร และด้านการจ่ายค่าตอบแทน สมรรถนะในการปฏิบัติงานโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า อยู่ในระดับมากที่สุด 4 ด้าน เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากสูงไปหาต่ำ ได้แก่ ด้านจริยธรรม ด้านความร่วมแรงร่วมมือ ด้านความถูกต้องของงาน ด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ ส่วนด้านการสั่งสมความเชี่ยวชาญในอาชีพ อยู่ในระดับมากเพียงด้านเดียว ผลจากการเปรียบเทียบระดับการศึกษาและรายได้ต่อเดือนที่แตกต่างกัน จะมีสมรรถนะในการปฏิบัติงานแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านการจัดการทรัพยากรมนุษย์กับสมรรถนะในการปฏิบัติงาน โดยภาพรวมมีความสัมพันธ์ทางบวกอยู่ในระดับปานกลาง การพัฒนาสมรรถนะในการปฏิบัติงาน คือ จ่ายค่าตอบแทนตามความสามารถ เลือกพนักงานที่มีความสามารถตรงกับงาน และสาขาที่จบ มีการอบรมอย่างน้อยปีละครั้ง จัดกิจกรรมสมานความสัมพันธ์ มีโบนัสประจำปี และมีรางวัลสำหรับพนักงานดีเด่น